Tajny osrodek rakietowy w rejonie Zamku Czocha – nowe ustalenia

Tajny ośrodek rakietowy w rejonie Zamku Czocha – nowe ustalenia

Tajny ośrodek rakietowy istniał w czasie II wojny światowej w okolicach Zamku Czocha?

 

Wejście do jednego z zalanych obiektów należących do kompleksu Walterwerke.

 

 

Intrygujące, nowe ustalenia badaczy.

To właśnie w rejonie Zamku Czocha, Leśnej i Miłoszowa w czasie II wojny światowej miał funkcjonować potężny ośrodek badawczo-produkcyjny broni rakietowej – wynika z ostatnich ustaleń historyków. To historia tajnych laboratoriów, podziemnych fabryk budowanych w morderczych warunkach przez więźniów obozów, najnowocześniejsza na ówczesne czasy broń o napędzie rakietowym i pierwsze kroki w drodze na… księżyc. Wyniki wielomiesięcznych badań zaprezentowano w ośrodku „Czocha Palace” w październiku w czasie konferencji zorganizowanej przez wydawcę miesięcznika „Odkrywca”. Historycy, regionaliści i badacze zajmujący się technologią wojskową z okresu II wojny światowej spotkali się pod hasłem „Dolnośląskie Peenemünde…”. W czasie spotkania jednoznacznie rozprawiono się z mitem „Twierdzy Szyfrów”. Mowa tu o doniesieniach, wskazujących na to, że w Zamku Czocha w czasie wojny miało znajdować się urządzenie do rozszyfrowywania wojskowych depesz, przy którym pracowali najlepsi nazistowscy kryptolodzy. Na konferencji zaprezentowano jednak zupełnie nowe intrygujące ustalenia, w centrum których znajduje się Czocha. Elementem kluczowym w tej sprawie są tajemnicze elementy silnika rakietowego, które zostały odnalezione w Zamku Czocha.

 

Wnętrze zalanego schronu w Miłoszowie/Walterwerke

 

– Ustalenia poszczególnych badaczy były publikowane w wielu fragmentach po raz pierwszy, dotyczą one szczegółów produkcji przez niemiecką firmę HWK Walterwerke broni nowej generacji – myśliwców i kierowanych pocisków rakietowych.  
mówi Łukasz Orlicki z miesięcznika „Odkrywca”, pomysłodawca konferencji  – wiele poruszonych wątków pozwoliło wytyczyć nowe kierunki badawcze. Jednym z elementów istniejącego w tym rejonie kompleksu były dwa podziemne obiekty w okolicach Leśnej i dokładnie zadokumentowany w ubiegłym roku zalany wodą schron w Miłoszowie, w którym do dziś znajdują się przedmioty związane z II wojenną produkcją.

 

Łukasz Orlicki z Odkrywcy– historyk i koordynator konferencji „Dolnośląskie Penemunde”

 

Główną siłą roboczą wykorzystywaną przez III Rzeszę w czasie przygotowywania i prowadzenia produkcji rakietowego napędu w rejonie Leśnej i Miłoszowej byli więźniowie obozu AL. Hartmannsdorf. Ich relacje zebrał Janusz Skowroński, dyrektor Muzeum „Dom Gerharta Hauptmanna”. Zebrane informacje pozwoliły na wytypowanie miejsc do badań, w których mogą istnieć nieznane elementy obozowej infrastruktury czy budowane przez więźniów tunele ucieczkowe. Obszerny raport dotyczący metod górniczych używanych w niemieckim projekcie przenoszenia produkcji pod ziemię przygotował Krzysztof Krzyżanowski, specjalista w dziedzinie historii górnictwa i wieloletni współpracownik miesięcznika „Odkrywca”. Inżynier Marek Michalski przeanalizował przedwojenne i powojenne zdjęcia lotnicze przedstawiające poszczególne fabryki kompleksu. Dotarł także do nieznanego dokumentu związanego z planowanym przeniesieniem firmy HWK w rejon Leśnej Baworowo. Jarosław Dobrzyński z Muzeum Lotnictwa w Krakowie przedstawił zastosowanie i koncepcje wykorzystania nowoczesnego napędu rakietowego w samolotach i bombach szybujących od wersji prototypowych do użytych bojowo. Inż. Andrzej Ditrich opisał rolę drugiej zagadkowej placówki Walterwerke znajdującej się na obecnych ziemiach polskich – w porcie wojennym Hel a inż. Stefan Moosburg zidentyfikował fragmenty tajemniczej pompy odnalezionej w Zamku Czocha.

 

inż. Stefan Moosburg z tłumaczką Martą Miatkowską.

– Na konferencji zaprezentowano wiele nieznanych do tej pory szczegółów związanych z niemieckimi, podziemnymi obiektami w rejonie Leśnej. Wiele wskazuje na to, że jeden wciąż pozostaje nieodnaleziony – dodaje Łukasz Orlicki