Pałac Charlottenburg pod Berlinem

Pałac Charlottenburg pod Berlinem, wcześniej jako zamek, kusi ogromem, przepychem i pięknym parkiem.

Schloss Charlottenburg (Zamek Charlottenburg) wzniesiony został w 1695 r. jako letni dom przyszłej królowej Zofii Karoliny. Dzięki rozbudowie w XVIII i pierwszych latach XIX w. stał się letnią rezydencją królów pruskich.

Zbliżając się do niego od strony głównego dziedzińca, natrafia się na Denkmal des Grossen Kurfürsten (statua Fryderyka Wilhelma, Wielkiego Elektora), odlaną w całości przez Andreasa Schlütera w 1700 r. Pomnik zachował się w doskonałym stanie; na czas wojny ukryto go ze względów bezpieczeństwa na dnie Tegeler See.

Tuż za pomnikiem znajduje się wejście do najstarszej części zamku, nazwanej Nering-Eosanderbau na cześć dwóch architektów (Holendra Johanna Arnolda Neringa i Szweda Johanna Eosandera von Götthego), którzy ją zaprojektowali. Aby zwiedzić parter trzeba wziąć udział w zorganizowanej wycieczce (objaśnienia tylko po niemiecku). Spośród wspaniałych sal oraz pełnych złoceń i ornamentów sypialni najbardziej przyciąga wzrok wypełniona porcelaną Porzellan-Zimmer (Porcelanowa Komnata) oraz Schlosskapelle (kaplica zamkowa, która odznacza się wyjątkowo bogatymi jak na protestanckie standardy zdobieniami; portret Matki Boskiej wznoszącej się do nieba to jednak w rzeczywistości podobizna Zofii Karoliny.

Na górnym piętrze znajdują się pomieszczenia zajmowane niegdyś przez króla Fryderyka Wilhelma IV. O ich atrakcyjności decyduje przede wszystkim rodzinna kolekcja Hohenzollernów, obejmująca wyroby z porcelany i srebra, a także różnorodne pamiątki rodowe, z których najstarsze to wykonany we Florencji renesansowy miecz oraz pochwa margrabiego Albrechta III Achillesa. Na uwagę zasługują także regalia wykorzystane w 1701 r. podczas ceremonii, w której elektor Fryderyk III koronował się na króla Prus. Dwie korony i pieczęć cesarska zostały wykonane specjalnie na tę uroczystość, podczas której wykorzystano także XVI-wieczny miecz, XVII-wieczne berło oraz cesarskie jabłko.

Zamek ten jest jedynym zamkiem znajdującym się w stolicy Niemiec. Na obiekt ten składa się zespół budowli i ogród, a nazwa ta została nadana przez króla Fryderyka I Pruskiego w 1705 na cześć jego zmarłej żony Zofii Charlotty Hanowerskiej.

Początkowo przypałacowy ogród urządzony był w stylu francuskim, jednak wojna odcisnęła na nim swoje piętno i jego obecny kształt powstał już po wojnie.

Sam zamek zbudowano na przełomie XVII i XVIII wieku i reprezentuje on styl włoskiego baroku. Pełnił on funkcje zamku do 1902 roku, a następnie utworzono w nim magazyn mebli. Jednak niebawem ponownie zmienił swoją funkcję i pod koniec I wojny światowej urządzono w nim szpital, a w roku 1926 zamknięto go ze względu na zły stan techniczny.

Podczas II wojny światowej zamek został znacznie zniszczony, lecz już w 1945 roku rozpoczęto jego rekonstrukcję. Można tutaj obecnie podziwiać muzeum historii i sztuki z bogatą kolekcją japońskiej i chińskiej porcelany oraz obrazów malarstwa francuskiego z XVIII wieku a także kaplicę dworską Schlosskapelle z bogatymi zdobieniami.

Widok na Zamek z malowniczego mostku wkomponowanego w całość założenia:

Wokół zamku ponownie urządzono barokowe ogrody, w którym podziwiać można Mauzoleum, herbaciarnię Belweder, liczne fontanny i kopie rzeźb antycznych.

Lokalizacja: Spandauer Damm 10-22 14059
U2 (stacja Sophie-Charlotte-Platz)
U7 (stacja Richard- Wagner- Platz)
S46 (stacja Westend)
309 (stacja Sophie-Charlotte-Platz)
M45 (stacja Richard- Wagner- Platz)

Opłaty: Stary Zamek N 10 EUR; U 5 EUR
Nowe Skrzydło: N 2 EUR; U 1,5 EUR

Dziś pałac podzielony jest na kilka muzeów i sal wystawowych:
• Nering-Eosanderbau: pomieszczenia mieszkalne Sophie-Charlotte i Fryderyka i z Dębową Galerią [Eichengalerie] (otwarte: wt. – pt. godz. 9-17,
so., nd. godz. 10-17)
• Neuer Flügel: pomieszczenia mieszkalne Fryderyka II Wielkiego i Fryderyka Wilhelma III ze Złotą Galerią [Goldene Galerie] (otwarte: wt. – pt. godz. 10-18)
• Schinkel Pavillon: letni dom Fryderyka Wilhelama III, pokazane są tutaj wyroby rzemiosła artystycznego, rzeźby i malarstwo z początków XIX w.
• Mauzoleum: sarkofagi rodziny królewskiej (otwarte: wt. – nd. godz. 9-17)
• Belvedere: herbaciarnia Fryderyka Wilhelma III, dziś odsłaniająca zbiory berlińskiej
porcelany (otwarte: pn. – cz. godz. 9-17, so. – nd ogdz. 10-17)
• Große Orngerie: dziś sala wystawowa poświęcona sztuce nowoczesnej (otwarte: wt. – nd. godz. 10-22)